Z wiatru, potu i łez posklejam żaglówkę.
Zawieszę na maszcie Twój piękny uśmiech.
Bo gdy nie ma Cię obok
wszystko wokół szarzeje,
woda staje się gorzka,
a powietrze mętnieje.
Na środku jeziora usypiemy wyspę.
Będziemy przykładem miłości niezwykłej.
Gdy nie ma Cię obok
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
2 komentarze:
Masz fajnego/ciekawgo bloga. A wiersz mi sie bardzo podoba. pozdrawiam
Dzięki, pozdrawiam :)
Prześlij komentarz