Jestem Tu. Zbyt bardzo na miejscu i zbyt ten sam. Od dziś nie czekam na trzęsienie ziemi. Skrawki szczęścia będę łączyć w całość. Inne obrysuję ołówkiem i zachwycę się ich kształtem. Małe nieba. Odnalazłem ten przycisk na sobie, który uruchamia chęć. Nie zdajesz sobie sprawy z ilości włączników i wyłączników, które są na twoim ciele. Słyszałem o takiej pani, która dopiero po rozbiciu głowy o chodnik przestała narzekać. Widocznie na czole miała turn off. Właśnie.
Od dziś nie czekam aż coś samo się stanie.
Mam na imię Tu. I teraz, bo niby kiedy indziej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz